Перевод, срочно!! Только не с переводчика ^-^ Алты жасар Алтай үлкен болуға асығатын. Тезірек үлкен болсам, ешкім қақпайламай, өз еркіммен жүрсем, апам сеніп жұмыс тапсыратын болса, дүкенге барып, нан әкеле ғой десе, деп асыға арман қылатын. Бала өмір алуан түрлі, таңғажайып қызық қой! «Ылғи бала қалпымда тұрсам, апам сұраған тәттімді беріп аяласа, маңдайымнан шертпесі, еш жаққа жұмсамасқа, ертеден қара кешке дейін ойнасам» Алтай бүгін ертемен тұрды да , қолжуғышқа барып, бетін жуды. Ақ тіс тазалағышымен аппаққып тісін тазалады. Өзінің кіекене ақ шағаланың суреті бар, ақ сүлгісімен таза сүртініп, киініп алды, терезенің алдына барды… Бірақ бұл қылықтарының ас үйде тңғы асты әзірлеп жүрген не апасының, не сақалын алып отырған әкесінің көзіне түспегеніне қапа болды, қатты ренжіді. «Әкем көбінесе үйде болмайды ғой. Адам болып қалғанымды ол қайдан білсін! Мменің ержетіп, ақылым кіріп, үлкен болып, есейіп қалғанымды қүнде қасымда жүрген апам байқамағанынатаңым бар. Мен оған ылғи баламын! Мен оның көзіне әрқашан сарыауыз балапан, сәби көрінем. Кейде асығып, үстіне бірдеңесін іле салып, нанға кетіп бара жатқанын көріп «Апа! Мен боспын ғой, аяғым жеңіл. Жүгіріп барып, наныңда әкеліп бере қояйын», деп өтінем. Бірақ көнбейді. «Сен әлі кішкенесің, баласың, асықпа!» детіні бар ау жанымды күйдіріп…

Вопрос школьника по предмету Қазақ тiлi

Перевод, срочно!! Только не с переводчика ^-^ Алты жасар Алтай үлкен болуға асығатын. Тезірек үлкен болсам, ешкім қақпайламай, өз еркіммен жүрсем, апам сеніп жұмыс тапсыратын болса, дүкенге барып, нан әкеле ғой десе, деп асыға арман қылатын. Бала өмір алуан түрлі, таңғажайып қызық қой! «Ылғи бала қалпымда тұрсам, апам сұраған тәттімді беріп аяласа, маңдайымнан шертпесі, еш жаққа жұмсамасқа, ертеден қара кешке дейін ойнасам» Алтай бүгін ертемен тұрды да , қолжуғышқа барып, бетін жуды. Ақ тіс тазалағышымен аппаққып тісін тазалады. Өзінің кіекене ақ шағаланың суреті бар, ақ сүлгісімен таза сүртініп, киініп алды, терезенің алдына барды… Бірақ бұл қылықтарының ас үйде тңғы асты әзірлеп жүрген не апасының, не сақалын алып отырған әкесінің көзіне түспегеніне қапа болды, қатты ренжіді. «Әкем көбінесе үйде болмайды ғой. Адам болып қалғанымды ол қайдан білсін! Мменің ержетіп, ақылым кіріп, үлкен болып, есейіп қалғанымды қүнде қасымда жүрген апам байқамағанынатаңым бар. Мен оған ылғи баламын! Мен оның көзіне әрқашан сарыауыз балапан, сәби көрінем. Кейде асығып, үстіне бірдеңесін іле салып, нанға кетіп бара жатқанын көріп «Апа! Мен боспын ғой, аяғым жеңіл. Жүгіріп барып, наныңда әкеліп бере қояйын», деп өтінем. Бірақ көнбейді. «Сен әлі кішкенесің, баласың, асықпа!» детіні бар ау жанымды күйдіріп…

Ответ учителя по предмету Қазақ тiлi

Ответ:

Доверие.

Шестилетний Алтай торопился повзрослеть. Он всегда мечтал:«Поскорее бы стать взрослым, никто бы меня не гонял, гулял бы по своей воле, мама бы доверила какую — нибудь работу, попросила бы сходить в магазин принести хлеба».

Жизнь детей разная и удивительно интересная! Находятся и дети, которые мечтают «Всегда бы оставаться ребенком, вот бы мама дала сладость, которую прошу и приласкала, не получать бы щелчки в лоб, вот бы никуда меня не посылали и игрался бы целый день напролет».

Алтай сегодня встал пораньше, подошел к умывальнику и умылся. Почистил зубы добела белой щеткой. Вытерся своим маленьким белым полотенцем с рисунком чайки, оделся и подошел к окну.  

Но опечалился и сильно расстроился, что эти его действия не заметили ни мама, готовящая завтрак на кухне, ни папа, который в это время брился.

«Папы в основном не бывает дома. Откуда же ему знать, что я повзрослел. Удивляюсь, как же мама, которая рядом всегда не замечает, что я стал взрослее, умнее и возмужал. Я для нее всегда ребенок! Я всегда ей кажусь маленьким малышом».

Иногда увидев как она торопясь, накидывает что — нибудь на себя и бежит за хлебом, прошу: «Мама, я ведь свободен. Давай, я сбегаю за хлебом». Но она не соглашается. «Ты еще маленький ребенок, не торопись». Это и обижает меня.